LĄDEK ZDRÓJ — NAJPIĘKNIEJSZE sudeckie uzdrowisko w przewodniku

Ja ryneczek obszedłem dookoła. Było akurat ciepłe, wczesne popołudnie. Jak prawie we wszystkich, malutkich, pięknych i robiących wrażenie opuszczonych, dolnośląskich miasteczkach, nieliczni starsi mieszkańcy wygrzewali się w słoneczku. Znalazł się także jakiś miejscowy pijak. Niestety, wędrówka po tych małych ojczyznach, takich jak Lądek-Zdrój, zmusiła mnie do przyzwyczajenia się do tej atmosfery smutku i opuszczenia, która także panuje i tutaj. Może taka jest kolej naszego „sukcesu” transformacji gospodarczo-ustrojowej, tak lansowanego w mediach przez ostatnie lata. Sukcesu, polegającego na likwidacji i zaoraniu zakładów dających pracę, perspektyw dla młodych ludzi, zmuszaniu przez to do emigracji do Niemiec bądź dojeżdżaniu do pracy do Czech. Ewentualnie w najlepszym wypadku do ucieczki, jak tylko się skończy szkołę średnią, do Wrocławia. I skazaniu małych miast i miasteczek, takich jak Złoty Stok, Leśna, Lądek, Międzylesie, Nowa Ruda i wielu innych na wymarcie. Smutno mi na to patrzeć i źle o tym myśleć, bo sam pochodzę z takiego miasta, które wraz z końcem tak opluwanego PRL-u, umarło. Heh. Atrakcje Lądka-Zdroju rozpoczniemy od rynku.

Obejrzawszy rynek, kolejną atrakcją uzdrowiska, której moim zdaniem nie można przegapić, jest piękny kościół parafialny. Widoczny z rynku kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny wybudowano w latach 1692-1701.

 

Lądek-Zdrój – część uzdrowiskowa

 

Część uzdrowiskowa miasteczka, podobnie jak w Dusznikach-Zdroju, jest odrębną przestrzenią i dzielnicą miasta. Prowadzi do niej przyjemny, kilkunasto-minutowy spacer. Widać także, że podjęto się sporych starań w kierunku jej odnowienia i zadbania o ten teren. Dotarłem do niej, przechodząc przez pięknie utrzymany, angielski park 1000-lecia. Na jego skraju wznosi się bardzo ładna, trójnawowa kaplica Najświętszej Marii Panny „Na Pustkowiu” z 1688 roku. Kilka lat temu została podniesiona do rangi sanktuarium Matki Bożej Uzdrowienia Chorych. Wewnątrz możemy obejrzeć barokowy ołtarz z polichromowanym posągiem Matki Boskiej z 1672 roku. Za kościołem już bezpośrednio schodzimy na bardzo zadbany plac Mariański. Ponad nim wznosi się symbol uzdrowiska i całego miasta, mianowicie Zakład Przyrodoleczniczy Wojciech. Jest on sygnaturą i najpiękniejszym budynkiem zdroju, jak i miasteczka. Pochodzi z drugiej połowy XVII wieku, zaprojektowany został na wzór łaźni tureckich. Wnętrze jest piękne i trzeba tam zajrzeć, mieści się w nim ogólnodostępna pijalnia wód mineralnych. Na parterze możemy zakupić pamiątki z uzdrowiska oraz zamówić zabiegi lecznicze. W tej części grodu znajdziemy także inne budynki sanatoryjne. Przy alei modrzewiowej stoi klasycystyczny Dom Zdrojowy a naprzeciwko jest muszla koncertowa. Oba miejsca czekają jeszcze na renowację.