PIRIŃSKO-RODOPSKA KOLEJKA WĄSKOTOROWA — piękna podróż w czasie z Septemvri do Dobrinishte ? ? ?

---

W moim drugim wpisie z zeszłorocznych wakacji w Bułgarii zabiorę Was w podróż, na którą czekałem kilkanaście lat. Mianowicie wybierzemy się na pirińsko-rodopską kolej wąskotorową. Przejażdżka przez serce Rodopów chodziła mi po głowie od mojej pierwszej wizyty na Bałkanach. Od 2006 roku minęło dokładnie 15 lat. W moim sercu i pamięci na zawsze został pewien październikowy wieczór w Warnie. Po kilku dniach w pociągach, jadąc całą drogę z Londynu przez Frankfurt, Pragę, Budapeszt i Bukareszt dotarłem nad Morze Czarne. 

---

Tu wieczorem podziwiałem morze a w tle uliczny grajek, wykonywał na akordeonie „Yesterday”. Do Warny wróciłem jeszcze rok później a do Bułgarii w 2013 roku podczas kolejowej wycieczki objazdowej po Bałkanach. Wtedy moją bazą była Sofia. Rok temu wylądowałem w kraju słońca i róż na trzy wakacyjne tygodnie. Tym razem wycieczka musiała się udać. Po trzydniowym pobycie w pięknym Płowdiwie zarezerwowałem dwie noce w Bańsku. Bańsko to właśnie (prawie) końcowa stacja jednej z najpiękniejszych i najsławniejszych kolei wąskotorowych w Europie.

Kilka lat temu miałem okazję zwiedzić, a następnie opisać trzy inne, sławne koleje wąskotorowe. Pierwszą z nich była, niestety obecnie już nie kursująca, kolejka na ukraińskim Zakarpaciu. Zakarpacka Kolej Wąskotorowa Winogradów – Chmielnik – Irszawa słynęła wśród miłośników kolei z tego, że pociągi kursowały przez sam środek wielkiego targowiska w Winogradowie. Z kolei na moim Dolnym Śląsku spędziłem jeden z fajniejszych momentów podróżniczego życia. Żytawska Kolej Wąskotorowa jest absolutnie fantastyczna. Do dziś dnia sam lubię wracać do tamtego wpisu i tamtych wspomnień.  Ostatnią była  Шарганска осмица, czyli Szargańska Ósemka w Serbii. Tamta to  produkt typowo turystyczny.  Bułgarska kolej do dziś dnia służy mieszkańcom miejscowości, przez które przebiega. Zatem pewnego lipcowego poranka wyruszyłem ze stacji w Płowdiwie do Septemvri, a tam już czekała na mnie lokomotywa i trzy małe wagoniki. 

 

Podróż z Septemwri do Dobriniszte

 

 

Swoją podróż na trasie z Septemvri do Dobriniszte zacząłem na stacji początkowej po 8 rano. Pierwszy odcinek trasy wiedzie do Velingradu. Ma on 39 kilometrów długości. Po 6 kilometrach prostego odcinka docieramy do stacji Varvara. Następnie stalowym  mostem przeskakujemy rzekę Elidere i drogę do Velingradu. Mijamy stacyjki Marko Nikolov i Tsepina, by dotrzeć do wsi Dolene. Tutaj ma miejsce pierwsza na trasie mijanka z pociągiem jadącym z naprzeciwka. Jest kilka minut by wyjść z wagonika i rozprostować kości. Dalej pokonujemy różnicę wysokości wynoszącą 246 m w ciągu 10 kilometrów i lądujemy na stacji Kostandovo, która znajduje się 801 metrów nad poziomem morza. Tutaj trasa osiąga swoje maksymalne nachylenie wynoszące 32 ‰. Po przejechaniu przez Kostandovo powoli zjeżdżamy w dół  do Doliny Welingradzkiej. Pomiędzy stacjami Marko Nikolov a Dolene jechaliśmy przez 10 tuneli. Ciekawostką jest, że po trzęsieniu ziemi w 1928 roku wybudowano nowy tunel numer 2. Stary nadal istnieje. Widoczny jest z szosy do Welingradu, lecz nie z pociągu. W mieście następuje spora wymiana pasażerów. My ruszamy dalej, w kierunku najbardziej spektakularnego fragmentu wycieczki.

Jest to jednocześnie najtrudniejszy technicznie fragment linii. Ma on 45 kilometrów długości. Mamy tu także 4 spirale, 25 pozostałych tuneli oraz najwyżej na Bałkanach położoną stację kolejową – Awramowo. Za Welingradem pociąg wspina się po prawej stronie rzeki Abłanica w kierunku stacji Cwetino. Z kolei za wsią Sveta Petka zaczynamy pokonywać 224-metrową różnicę poziomów na długości prawie 10 kilometrów w kierunku Awramowa. Stacja leży na niesamowitej wręcz wysokości 1267 m n.p.m. Za tunelem nr 16 tory idą przez kamienny most. Następnie zaczynają swoją 4 poziomową drogę po północnej stronie doliny.

Jedziemy przez 16 tuneli, dwie spirale i jeden zakręt 180°. Linia prowadzi pod samą sobą dwa razy: przez tunele numer 18 i 24. Na tym odcinku pociąg zmienia kierunek jazdy 6 razy. Średnie przewyższenie toru wynosi 30 ‰. Wspinaczka kończy się na stacji Awramowo, za tunelem numer 32, który jest także najdłuższym na całej trasie i ma 315 m. Za najwyższym punktem trasy następuje stromy i długi zjazd w dół rzeki. Ostatni odcinek z Jakorudy do Dobriniszte  to sielskie widoki, piękne krajobrazy i rześkie, górskie powietrze. Ja wysiadłem na stacji w Bańsku. Miałem tam zarezerwowane dwa noclegi. Następnego dnia udałem się do schroniska Wichren w góry Pirynu. Poczytacie o tym w jednym z kolejnych wpisów z Bułgarii słońcem malowanej.

 

 

Stacja końcowa Bańsko

 

 

Będziemy zmierzać powoli do informacji praktycznych, filmiku i galerii zdjęć. Przed Wami jednak jeszcze moje wrażenia z podróży oraz refleksje na temat Bańska. Ja swoją podróż kolejką Septemvri – Dobriniszte zakończyłem właśnie tutaj. Trochę się obawiałem, czy nie będzie zbyt gorąco. Koniec lipca i początek sierpnia to w całej Bułgarii czas upałów. Sofia ile razy w niej nie byłem, zawsze mnie zabijała żarem lejącym się wręcz z nieba. Na szczęście okazało się, że jadąc przez góry, sporą część drogi pokonujemy w cieniu oraz tunelach. W Płowdiw rano zapowiadał się kolejny gorący dzień. W kolejce było jak najbardziej znośnie. Cała podróż trwa aż 5 godzin, więc jest to szmat czasu.

Bańsku miałem w pierwotnych założeniach poświęcić osobny artykuł na blogu. Jednak okazało się  dla mnie miejscem tak niezbyt fajnym, że jest właściwie niewarte opisania go tutaj. Ani tym bardziej czasu i wielkiego wysiłku, który wymaga ode mnie łączenie pacy motorniczego wraz z dalszym tworzeniem Stacji Bałkany. Przewodniki twierdzą, że jest to miasto-muzeum i ośrodek narciarski. Rzeczywiście, położone jest pięknie aż na wysokości 936 m n.p.m. W dolinie rzeki Głazne, u podnóży północno-wschodniego pasma Pirinu. W moim  jednak odczuciu bardzo ono przypominało Żabljak, a historyczne dziedzictwo jest zupełnie przytłoczone przez nową i brzydką, typowo narciarską zabudowę. Ja następnego dnia szybko uciekłem w góry, do schroniska Wichren. Co i Wam z całego serca radzę.

 

.

 

Rodopska kolej wąskotorowa na filmie (PLAY)

 

 

 

Kolej w panoramach (KLIK)

 

 

Galeria zdjęć (KLIK)

 

 

---

Jeżeli podobał Ci się wpis oraz pirińsko-rodopska kolej wąskotorowa a chciałbyś więcej informacji, zdjęć oraz filmów zapraszamy do wsparcia bloga i  polubienia NASZEGO FEJSBOOKA. Dziękujemy 🙂 🙂 🙂

---

 

ZAPRASZAMY POZNAJCIE LEPIEJ SŁONECZNĄ BUŁGARIĘ 🙂 🙂 🙂

None found

Przejdź do komentarzy